ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΣΑΣ?

Θα περιγράψω το χρονικό της σημερινής ημέρας ,(του Αη- Δημήτρη ,μεγάλη η Χάρη του)
 
Γύρο στο μεσημέρι πήγα που λέτε,να δω κάτι φίλους στην Δράμα
(είχαμε καιρό  να συναντηθούμε και τους πεθύμησα .... )
  Προηγήθηκαν κάποια τηλέφωνα για να ορισθεί ο τόπος συνάντησης, και όπως σωστά μαντέψατε ο τόπος
αυτός  είναι μια καφετέρια....
 Λοιπόν γνωστή η καφετέρια (από τις καλύτερες στη Δράμα,και με γλυκό όνομα...).
Μετά από είκοσι λεπτά (στην κυριολεξία) έρευνας για εύρεση χώρου στάθμευσης του
μεταφορικού μέσου,βρισκόμαστε.......τα τυπικά καλωσορίσματα,
φιλοφρονήσεις (παχυνες δεν πάχυνες ιδιος είσαι και πάει λέγοντας).
Εν τω μεταξύ παρατηρώ οτι στην παρέα κάθεται και ένας ακόμη
αγνωστος σε μένα...γνωστός  προς αυτούς .
Γίνονται οι απαραίτητες  συστάσεις,ο "τύπος" είναι ο ιδιοκτήτης του καταστήματος ...  κλπ,κλπ.
Διακόπτουν την συζήτηση που (πιθανά) είχαν,
και το ενδιαφέρον στρεφεται προς τον νεοαφηχθέντα στην παρέα, δηλαδή εμένα...
 Σκοπίμως παρέλειψα να πω ότι οι  φίλοι υποστηρίζουν (πολιτικά εννοώ) το ΠΑΣΟΚ ενώ εγώ
την ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ...
Οργανωμένοι λοιπόν αυτοί, οργανωμένος και εγώ, αυτό όμως δεν στάθηκε
ποτέ εμπόδιο και..κάθε δίμηνο η τρίμηνο, ο καφές, καφές,
και κόσμια ανταλλαγή απόψεων που θα την ζήλευαν πολλοί ....
  Πέφτει στο τραπέζι η ερώτηση: τι γίνεται στο κόμμα?(εννοούν την εκλογή προέδρου φυσικά)
γνωρίζοντας ότι εγώ υποστηρίζω τον Σαμαρά από την εποχή του Αβέρωφ (ΟΝΝΕΔ-ΔΑΠ κλπ).

 Ενώ εγώ ετοιμάζομαι να απαντήσω, ξαφνικά βλέπω τα μάτια του ξένου της παρέας (ιδιοκτήτης λεει..)
να "γυαλίζουν"!!! και να παίρνει μια έκφραση που μου θύμισε
 ανθρώπους κάτω από στερητικό σύνδρομο!!!!και
 φωνάζει(εκτοξεύοντας και κάποια θραύσματα από τους ξηρούς καρπούς που μάσαγε):
"Το όνομα αυτού του προδότη δεν θέλω ούτε να το ακούσω"..."με αυτόν τον προδότη ασχολείσαι"?
Εν τω μεταξύ οι φωνές είναι τόσο δυνατές,που γυρίζουν όλοι να δουν τι συμβαίνει
και παρατηρούν έναν που" διαρρηγνύει" τα ιμάτιά του και εμένα σαστισμένο να συμμετέχω σ ένα συμβάν
που όχι μόνο δεν το προκάλεσα ...., για κάποια λεπτά μένω άφωνος και αμήχανος....

Οι φίλοι απορούν για το ξέσπασμά του και τον προτρέπουν να ηρεμήσει ...λέγοντας του ότι υπάρχουν και άλλοι
τρόποι " πολιτισμένοι"  για να υποστηρίξεις την άποψή σου .

Ηρέμησε  κάπως ο τύπος , χαιρετώ εγώ και ...φεύγω αηδιασμένος από την συμπεριφορά  του "επιχειρηματία".
Οι φίλοι φυσικά προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα  κλπ.κλπ.
Αυτός είναι πράγματι ενας ΠΙΚΡΟΣ ΚΑΦΕΣ .......
που τον τελευταίο τον είχα πιεί πριν περίπου δεκαπέντε χρόνια.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Η ΔΡΆΜΑ (αν και γενέτειρά μου) παραμένει δράμα σ άυτόν τον τομέα
ελπίζω ότι κάποτε θα μπορέσουμε να συνεννοηθούμε  κόσμια και δημοκρατικά....